Dünya havai fişeklerle, katiller topla tüfekle kutluyor yılın başını. Hani şu sadece insanoğlunun ürettiği takvimden ibaret olan yılın başını. Eğlenmek için bir fırsat, heyecan duymak için bir bahane bilinmiş. Herkes kendince kutlamış, kimi diğer günlerden ayırmamış. Kendimi bildim bileli herhangi bir tatil gecesinden fark olmadı yılbaşının. Bir cuma-cumartesi gününden farkı olmadı. Aslında sözkonusu etmek istediğim şey benim yılbaşım değil. Yılanın başı kıvamında bir şeyler asıl.
İsrail yine bir mazeret buldu, bir rokete her zaman bildiğiniz şekilde karşılık verdi. Aslında bu beklenen zamanın gerçekleşmesinden başka da bir şey değildi. İsrail uzu süredir sistematik bir soykırımı uyguluyor Filistin halkı üzerinde. Bir gün Hamas, bir gün El-Fetih, bir gün eline taş alan herhangi bir filistinli bu soykırımın sürekliliği için en iyi malzemeyi oluşturuyorlar. Dünya elbette konu içerisinde İsrail olunca karşıda ne var bakmaya gerek kalmaksızın sükunet içerisinde kalıyor. Tabii haksızlık etmeyelim…arada oturduğu yerde “hoş şeyler değil bunlar” deyip işine dönenler de var.
Gazze saldırıları henüz birkaç günlükken ölü sayısı 400’ü buldu, yaralı sayısı 2.000’i geçti. Üstelik yine yarısı kadın ya da çocuk. Bombalananlar arasında 2 hastane ve ayakta kalan birkaç cami de var.
Tüm dünya gözlerini, kulaklarını ve ağzını kapamışken gözler Obama’yı aradık. Hani en azından hoşnutsuzluğunu dile getirecek ya da ağzından belki sadece diplomatik dilden imalarla dökülecek birkaç kelime çıksın diye bekledik. Obama’nın oylarını ne kadar dürüst aldığını görmek, onun da göstermesi için en iyi fırsattı belki…ağzını bile açmadı. O şimdi tatilini yapıyor…noel tatili. Eğleniyor yani başka bir deyişle.
Aslında içimizde umutla oluşan ve boşluğa dönüşen bu yeri başbakanın beklenenin ötesinde sert çıkışı doldurdu. Bir de İran var tabii ama Ahmedinejat’ın başkaca bir tavır sergilemesi beklenmez. Başbakan bunun Türkiye’ye yapılmış bir saygısızlık olduğunu dile getirerek açıkça İsrail’i hem kınadı hem de çıkıştı. Bildiğiniz gibi Türkiye’nin bölgede arabulucu rolü devam ediyor.
İşin bir alışılageldik davranış tipi içeren diğer tarafı ise bazılarının bu durumda başbakanın takındığı tavrın ne işe yarayacağı hakkındaki küçümser yorumları. CNN sunucusu dün gündüz programında böyle bir şekilde konuya temas ediyordu. Sağolsun, “biz tavır alıyoruz da İsrail kimi takar ki” tarzında bir sunuşta bulunuyordu fikirleri üzerinde. Hani “sussan bir tülü konuşsan bir türlü” demek burada yeridir. Şimdi zaman gösterecek bize Türkiye’nin attığı adımlar işe yarar mı, yararsa nasıl yarar ama bu insanlar bir vatan düşmanı olarak zihinlerimizde kalacak malesef. İnsan millî varlığına bu kadar düşman olmaz.
Bu arada elbette Türkiye’nin çıkışı ile bölge ülkelerine yapılacak ziyaretler büyük önem taşıyor. Burada genelde sessiz kalan bölge ülkelerinin bütünleşeceği islam dışında ama islam odaklı bazı noktaların Türkiye’nin liderliğindse tesbit edilebilmesi sözkonusu olacak. Türkiye’nin siyasi gücü bu esnada ortaya çıkacak. Bölgenin kuvvetlenmesi belki doğrudan İsrail’in silahlanma ve saldırılarının önüne geçemese de dolaylı olarak gidişatı olumlu yönde değiştirebilecektir. ABD’nin ortadoğuda hareket edebilmek için önce Lübnan, Suudi Arabistan gibi ülkelerle girdiği ilişkiler vasıtasıyla zinciri kırdığını unutmamak lazım.
Velhasıl dünya bugün maytap yakıyor…İsrail ise mermi. Velhasıl İsrail sistemli soykırımına devam ediyor. Velhasıl Avrupa ve Amerika sözkonusu İsrail olunca insanlık suçunu görmüyor. Velheasıl Avrupa ve Amerika sözkonusu İslam olunca insanlık suçunu görmüyor. Velhasıl çocuklar ortadoğuda ölmeye devam ediyor…hastaneler bombalanmaya, sağlık personeli öldürülmeye devam ediyor. Bırakın İsrail’de seçim geliyr, Hamas roket sebeplerini arayıp bulmayı…canlar gidiyor. İşte İsrail yine müslime vuruyor.
Allah’ın adaleti ve senedine güvenimiz tamdır Elhamdülillah.
Şimdi bize…şimdi bize tekrar mutlu yıllar !
